Έφτασα μεσημέρι Κυριακής, ο ήλιος με έκαιγε. Φώναξα, χτύπησα, ούρλιαξα αλλά δεν εμφανίστηκε κανείς.
Δεκάδες κεραμικά αντικείμενα ήταν αραδιασμένα στον ήλιο, άλλα στεγνώνανε και άλλα περιμένανε να πουληθούν μέσα στα λιοπύρι.
Ήθελα απεγνωσμένα να αγοράσω εκείνο το φλάρο που έβλεπα πίσω από το τζάμι, ήθελα να τον αποκτήσω, να το φέρω πίσω ως λάφυρο,
να το φωτογραφίσω να το ακουμπήσω δίπλα στα άλλα κεραμικά της συλλογής μου.
Θεωρώ εξαίσια τα σκαλίσματα του, τα οποία του προσδίδουν μοναδική διακοσμητική αξία.
Διάβασα ότι ο φλάρος συναντάται πολύ στη Σίφνο και χρησίμευε ως τελείωμα των καπνοδόχων στα νησίωτικα σπίτια.
''Οι φλάροι αρχικά ήταν μεγάλα κιούπια, στα οποία άνοιγαν τρύπες προκειμένου να βγαίνει ο καπνός και τα τοποθετούσαν ανάποδα. Όταν ο φλάρος δεν τραβούσε καλά, κυρίως λόγω των ισχυρών ανέμων, μαύριζε και από κει βγήκε και η έκφραση
“τον κακό σου τον καιρό και το μαύρο σου το φλάρο».''
info & photo: sifnosinfo.gr
Εξού και το διάτρητο σώμα του για να διαφεύγει το καπνός, αλλά με στυλ,
όπως συμβαίνει συνήθως με την αισθητική που διακατέχει τους νησιώτες.
Δεν κατάφερα να αποκτήσω εκείνο το φλάρο και να σας δείξω περισσότερα αλλά για όσους αγαπούν
και τη φωτογραφία έφερα πίσω μερικές φωτογραφίες από τους χώρους γύρω από το κεραμοποιείο προς τέρψιν του ματιού και τροφή της φαντασίας.
Δεν ξέρω πως από την Αίγινα ξεκίνησε ένα άρθρο σχετικά με τη Σίφνο και τους Φλάρους αλλά φαίνεται ότι οι κεραμίστες είναι παντού και μεταφέρουν τον πολιτισμό τους από νησί σε νησί και την τέχνη τους όπου βρίσκονται. Μας ομορφαίνουν την καθημερινότητα με τα καλλιτεχνικά τους αντικείμενα και η τέχνη τους καλά κρατεί μέσα στους αιώνες.
Comments